Ezdrasz — kapłan i uczony, który odegrał kluczową rolę w przywracaniu religijnych i społecznych norm wśród Izraelitów po ich powrocie z niewoli babilońskiej. Był potomkiem Aarona, brata Mojżesza, znany jako „biegły w Prawie Mojżeszowym” (Ezd 7, 6). Jego misję stanowiło nauczanie Prawa Bożego i przywracanie kultu Jahwe wśród powracających z niewoli Izraelitów. Pod jego przywództwem Izraelici odbudowali Świątynię w Jerozolimie, która została zniszczona przez Babilończyków. Ezdrasz przyczynił się do uroczystego poświęcenia odbudowanej Świątyni i przywrócenia składania ofiar oraz sprawowania obrzędów kultowych (por. Ezd 6, 14). Ezdrasz był również odpowiedzialny za przywrócenie i przestrzeganie Prawa Bożego (por. Ezd 7, 6). Jego starania o odnowę religijnych oraz moralnych wartości narodu izraelskiego nie były łatwe. Napotkał opór ze strony Izraelitów, którzy niechętnie chcieli przestrzegać przykazań, szczególnie tych dotyczących małżeństw z pogankami (por. Ezd 9, 1-2). Jednak dzięki swojej wytrwałości i oddaniu, udało mu się przekonać lud do wierności Bożemu przymierzu, aby uniknąć zagłady.