Kafarnaum — miasto znajdujące się na brzegu Jeziora Genezaret. W języku hebrajskim oznacza „wieś Nahuma”. Miasto było położone na skrzyżowaniu strategicznych szlaków handlowych, co przyczyniło się do jego znaczenia gospodarczego i kulturalnego. Znajdował się w nim urząd celny oraz stacjonował tam rzymski oddział żołnierzy. Kafarnaum było również ważnym miejscem rybołówstwa, ze względu na bliskość bogatego w ryby jeziora Galilejskiego. To miejsce przyciągało zarówno rybaków, jak i kupców. Ewangelista Mateusz nazywa Kafarnaum wprost „Miastem Jezusa” (por. Mt 9, 1), ponieważ stanowiło ono centrum działalności Zbawiciela, w którym przez jakiś czas mieszkał (por. Mk 2, 1-2). Jezus powołał tam do pójścia za Nim: Szymona Piotra, Andrzeja, Jana i Jakuba (por. Łk 5, 4-11) oraz celnika Mateusza (por. Mt 9, 9-13). Kafarnaum było świadkiem pierwszych cudów Jezusa, takich jak: uzdrowienia — teściowa Piotra (por. Mk 1, 29-31), trędowaty (por. Łk 5, 12-16), sługa setnika (por. Łk 7, 1-10), paralityk (por. Mk 2, 1-12), wskrzeszenie córki Jaira (por. Mk 5, 21-43) oraz wypędzenia złych duchów (por. Mk 1, 23-26).