Mury — potężne obwarowania wybudowano podczas wielkiej przebudowy Świątyni Jerozolimskiej za czasów Heroda Wielkiego. Mury te w głównej mierze miały być ścianą oporową dla platformy gruntu wzgórza świątynnego. Ponadto w razie ataku nieprzyjaciela miały pełnić funkcje obronne. Żydowski historyk Józef Flawiusz podaje, że całkowita przebudowa murów świątynnych zakończyła się za panowania prawnuka Heroda, króla Agryppy II. Za jego czasów doprowadzono monumentalne schody prowadzące do wzgórza świątynnego. Wraz ze zniszczeniem Świątyni przez Tytusa w 70 roku zburzone zostały obwarowania wzgórza świątynnego. Jedyną pozostałością zachowaną do czasów obecnych jest fragment muru zachodniego ze słynną ścianą płaczu.