Zbliżając się do Tego, który jest żywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi, ale u Boga wybranym i drogocennym, wy również, niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa (1P 2, 4-5).
Apostoł Piotr opisuje wierzących jako „żywe kamienie” używane do budowy duchowej świątyni. Podkreśla, że Jezus Chrystus jest głównym kamieniem węgielnym, który został odrzucony przez ludzi, ale przez Boga jest wybrany i cenny. Piotr zachęca wierzących, aby byli jak „żywe kamienie” wbudowywane w tę duchową świątynię, aby spełniali swoje powołanie jako część Ciała Chrystusa.